CAPUT Victimae

CAPUT Victimae
CAPUT Victimae
Peculiariter olim consideratum. De Hirco emissario Moses, Levit. c. 16. v. 20. et seqq. Et offeret (Aaron) hircum vivum: et imponet utramque manum super caput hirci vivi et consitebitur super eum omnes iniquitates filtorum Israelis, et omnes praevaricationes eorum, ex quibusvis peccatis. Et, cum eas hirct capiti imposuerit, amandabit eum in desertum per manum viri parati; et portabit hircus omnes iniquitates eorum in terram divulsam et hircum in desertum mittet. Qui ritus imponendi manus super Caput victimae, non hî solum usurpatus. Eius enim vestigia quoque videre est, Levit. c. 1. v. 4. et c. 3. v. 2. et c. 4. v. 4. et 33. et c. 8. v. 14. et 18. in sacrificiis omne genus, i. e. tam pacificis, quam expiatoriis. Multis illum describit Maimonides de Oblationibus, c. 3. sect. 6. 8. 9. etc. Neque oblcura eius ratio. Victimam enim offerens, hôc ritu eam tradebat Deo et Quasi manumittebat, professus se renuntiare iuri, quod in istud animal habebat, seque illud dominio suo eximere et cultui Divino dicare. Quomodo prisci Romani, servum in
libertatem asserendum manu tenebant, dicentes, Hunc hominem liberum esse volo. Sed et eôdem ritu iram Dei peccator deprecabatur, eamque immitti petebat in illius victimae caput, quam suô locô ponebat. Proinde summus Pontifex d. l. in sollenni Expiationis festo, totius Ecclesiae personam sustinens, iubetur, utrâque manu in lnrci caput impositâ, Istaelitarum omnia peccata confiteri, côque ipsô hircum devovere, ut, quidquid poenarum in populum, propter admissa peccata, impenderer, in illum converteretur. Neque dubium, quin inde ad Aegyptios manaverit similis ritus. Deillis namque sic Herodot. l. 2. c. 39. Καταρέονται δὲ τάδε λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι, εἴτε μέλλοι, ἢ σφίσι τοῖσι, θύουσι, ἢ Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ κακὸν γενέςθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην τραπέςθαι. Exsecrantur autem (victimarum) capita in haec verba, ut, si qutd mali aut ipsis immolantibus, aut toti Aegypto futurum sit, id in hoc caput convertatur. Sequitur, per universam Aegyptum idem fieri, κατὰ τὰς κεφαλὰς τῶ ςθυομένων κτηνέων, Circa pecudum immolandarum capita: et inde esse quod οὑδὲ ἄλλου οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτιων οὐδεὶς, neme Aegyptiorum de ullius animantis capite gustat. Dum autem utrâque manu in Hirci Caput nitebatur Sacerdos summus, hâc oratione usus esse legitur in Ioma, c. 6. fol. 66. a. Rogote, Domine, Peccârunt, inique egerunt, praevaricati sunt coram te populus tuus Domus Israel. Quaeso, Domine, expia nunc peccata, iniquitates et praevaricationes, quibus peccârunt, inique egerunt, et praevaricati sunt in te populus tuns domûs Israsel, et prout seriptum habetur in lege Mosis servi tui, Quta istô die vos expiabit, ad vos mundandos ab omnibus peccatis vestris: coram Domino mundabimini. Sacerdotes vero et populus, qui stabat in atrio, auditô Nomine explicatô, ex ore Sacerdotis Summi, flexis genibus adorantes proni in faciem dicebant, Benedictus sit Dominus, gloria Regni eius sit in aeternum. Quâ oratione peractâ, hircus in solitudinem deducebatur, etc. Sam. Bochart. Hieroz. Part. prior. 1. 2. c. 54. Promontoria.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • CAPUT Hostiae — vide Caput Victimae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VICTIMA — Isidoro sacrificium proprie erat, quod post victoriam, superatis hostibus; Diis offerebatur: hinc ut videtur, dicta: an quod vi ictus caderet percussa? an quod vincta ad aram staret? Nonnumquam cum Hostia confunditur. Namque Ovidiô teste, l. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SACRIFICIUM — Hebr. Gap desc: Hebrew et Gap desc: Hebrew Graecis δῶρον et θυςία, quae coniunguntur Psalmo 40. v. 6. erat in V. Test. oblatio religiosa, quâ Sacerdotis ministeriô res aliqua Deo sacrificabatur et sollenni ritu destruebatur, in symbolum cultus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LIBAMEN — inter tria Sacrificiorum genera memoratur Exodi c. 29. v. 40. et Num. c. 15. v. 3 4. et 5. Nempe vel pecudes, vel fruges, vel olei ac vini liquores Deo offerebautur: quorum illae ad aram mactabantur, istae sacro ritu templo inferebantur, parsque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HOSTIA, ab HOSTIBUS — Ovid. Fast. l. 1. v. 340. Hostibus a domitis Hostia nomen habet. Immolabatur enim animal aut pro victoria impetrata, aut impetranda contra hostes; Festo ab hostire, i. e. ferire: Aliis a Gr. voce θυςία, literis transpositis, et θ. in τ. verso.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANCTUARIUM — I. SANCTUARIUM in Ecclesia Romana modo Aedem sacram, modo locum illum, eamque Aedis partem, quae Graecis Βῆμα, Latinis Presbyterium dicitur, modo Sanctorum reliquias, seu potius, earum thecam notat. Apud Anglos olim sic dictum est ius Asyli, quô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIVINATIO — Graecis Μαντεία vel Μαντικὴ, (nempe ut volunt a μανία, quia causa sit externa incorporeaque ac ut Gentes putarunt divina; quo nomine etiam Daemones complectebantur) Platoni definitiur ἐπιςτήμη προδηλωτικὴ, πράξεως ἄνευ ἀποδείξεως, Scientia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EXPIATIONIS Festum — apud Israelitas, mcidens in diem decimum mensis Tisri, qui nostro Septembri respondet, Levit. c. 13. toto exponitur. Nomen habebat ab expiando: Sacerdos enim summus, hoc in Festo inprimis, CHRISTI typum gerens, sua populiqueve peccata confessus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EXTISPICES — ab extis inspiciendis dicti sunt olim Auspices, qui e victimatum in aris occisarum visceribus, ex artis suae quae Extispicina dicta est, disciplina consideratis, sutura praedicebant; de qua Cic. Extis, inquit, omnes fere utimur. Haec viguit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MANES — I. MANES a quo Manichael haeretici orti sunt, natione Persa suit, prius Cubricus dictus, servus cuiusdam viduae Persicae, quae moriens Manem, (ita enim postmodum appellari voluit, no pristini status meoria remaneret) haeedem instituit, eique non… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”